علاقه و محبت شدیدی که به تو ابراز میکردم

دروغ و بی احساس بود و در حقیقت نفرت من نسبت به تو بود که

روز به روز بیشتر میشد و بیشتر تو را میشناختم

به دورنگی تو بیشتر پی می بردم

این احساس در قلب من جای میگیرد و بالاخره باید

از هم جدا شویم چون دیگر به هیچ وجه حاضر نیستم که

روزی شریک زندگی تو باشم و اگرچه عمر دوستی همچون گل بهاری کوتاه بود

ولی درهمین مدت کوتاه توانستم به جاهلیت و پستی تو پی ببرم و بسیاری از

صفات اخلاقی تو برای من روشن شد و مطمئن هستم که

این خشونت و  طبع بدخویی تو بالاخره مرا بدبخت خواهد کرد و

اگر این دوستی ما از سر بگیرد تمام عمر

را به پشیمانی خواهم گریست و اگرچه افسانه آشنایی ما نیز جدایی است و جدا ازهم

ما خوشبخت خواهیم بود و حالا لازم است که بگویم

این موضوع مرا هیچوقت فراموش نکن و مطمئن باش

این را سرسری نمی نویسم و چقدر ناراحت کننده است اگر

بازهم بخواهی دوست من باشی! بنابراین از تو میخواهم

جواب نامه ام را ندی چون نامه تو سراسر

دروغ و تظاهر است که شاید

عشق و محبت است

از تو متنفر شده ام

و من تصمیم گرفتم برای همیشه

تو و یادگار تلخ عشقت را فراموش کنم چون دیگر به هیچ وجه نمیتوانم

خودم را راضی کنم که دوستت داشته باشم و شریک زندگی تو باشم..!

حالا اگه واقعا عاشقی این نامه رو از اول یک خط در میون بخون

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: